در دل کویر سوزان بلوچستان، جایی که آفتاب با تمام قُدرت میتابد، زنانی برخاستهاند که نورشان از خورشید نیز پرشکوهتر است. دکتر مهرنگ بلوچ و سمی دین بلوچ، دو فانوس روشن در شبهای تاریک ظلم، اگرچه بازداشت شدند، اما راهی که آغاز کردهاند خاموش نشد. از دل این خاک، گلزادی بلوچ برخاسته است، زنی با قلبی از آتش و نگاهی که افق آزادی را میکاود. او و دیگر زنان مبارز بلوچ، همچون گلهای صبوریاند که در دل خارزارها شکفتهاند
آنان نه تنها برای خود، بلکه برای تمام نسلی از زنان و مردان بلوچ، قامت برافراشتهاند و با صدای رسای عدالت، سکوت تحمیلشده بر تاریخ را شکستهاند. هر گامشان، ضربهای است بر دیوارهای تبعیض، و هر فریادشان، ترنمی است از امید به فردایی روشن
بلوچستان با تمام وسعت و زخمهایش، در دل خود چنین زنانی را دارد که چون ستارگان در آسمان مقاومت میدرخشند. این سرزمین، هیچگاه رشادتها، ایستادگیها و عشق پرشورشان به آزادی و برابری را فراموش نخواهد کرد. آنان، نه فقط نام، که روحِ بلوچستاناند