در حالی که کشورهای پیشرفته با توسعه حمل‌ونقل عمومی و جایگزینی آن با خودروهای شخصی به دنبال کاهش هزینه‌های مردم، صرفه‌جویی در زمان و کاهش آلودگی محیط زیست هستند، جمهوری اسلامی ایران حتی از تأمین اتوبوس برای مسافران دو شهر ناتوان است. این در حالی است که تمام افتخار رژیم، ساخت موشک‌های نسل سوم و صدور تروریسم به کشورهای منطقه است، اما در همین کشور، نه حمل‌ونقل ریلی توسعه‌یافته، نه پروازهای داخلی کارآمد وجود دارد و حتی خطوط اتوبوس‌رانی بین‌شهری نیز تعطیل می‌شوند
از ۱۹ اسفند ۱۴۰۳، به مدت یک هفته، خط مسافربری زاهدان – چابهار از مسیر سرباز – راسک تعطیل شده و این مسئله مشکلات جدی برای مسافران، ازجمله کادر درمان، معلمان، کارمندان و بیماران ایجاد کرده است. مسافران مجبور شده‌اند از خودروهای شخصی استفاده کنند، اما این مسیر به دلیل تردد بالای سوخت‌بران، بسیار خطرناک است و احتمال تصادف‌های مرگبار افزایش یافته است
مردم این منطقه از مسئولان خواسته‌اند که هرچه سریع‌تر این مشکل را حل کنند، اما تجربه نشان داده است که رژیم جمهوری اسلامی، نه‌تنها مشکلات مردم را حل نمی‌کند، بلکه بحران‌های جدیدی نیز برای آنها ایجاد می‌کند. این وضعیت تنها نمونه‌ای از فروپاشی سیستم حمل‌ونقل و بی‌کفایتی مدیریتی رژیم است که حتی از ارائه ابتدایی‌ترین خدمات عمومی نیز عاجز است