روز سه شنبه ۱۱ دی ماه ۱۴۰۳، شماری از روحانیون و سرداران طوایف منطقه مرزی میرجاوه در رابطه با اختلافا بوجود آمده در شهرستان میرجاوه در منزل “عزیز احمد ریگی” حضور پیدا کردند. در این دیدار، موضوعاتی مرتبط با بحرانهای اخیر منطقه، بهویژه در موضوع میرجاوه، مطرح شد. به گفته یک فرد مطلع، این افراد تلاش داشتند با تأکید بر اهمیت حفظ آبروی بلوچستان در سطح کشور، حمایت عزیز احمد را در مدیریت بحران به دست آورند. در جریان این دیدار، تماسهایی نیز با مولوی انور ریگی (نتوزهی) برقرار شد و وی به منزل عزیز احمد دعوت شد. پس از ورود مولوی انور، دو نفر از حاضران همراه با عزیز احمد و مولوی انور به اتاقی جداگانه رفته و بهصورت محرمانه گفتوگو کردند
عزیز احمد در این گفتوگو اعلام کرد که وضعیت کنونی بیشتر از مولوی انور، به اعتبار و جایگاه او در میان مردم لطمه زده است. وی همچنین به جلسهای که پس از آزادی حافظ عبدالقهار میربلوچزهی با حضور وی و مولوی انور ریگی و نمایندگان اطلاعات سپاه و دفتر نمایندگی محامی در زاهدان برگزار شده بود، اشاره کرد. به گفته یک منبع مطلع عزیز احمد، در این جلسه بر وی و مولوی انور فشار آورده شده و آنها را تهدید کردند که اگر از مواضع خود عقبنشینی کنند، ممکن است با واکنشهای شدید و ترور مواجه شوند. وی تصریح کرد که تهدیدها باعث شده است تا علیرغم فشارهای موجود، همچنان در برابر این وضعیت مقاومت کنند
رژن تیوی پیشتر به شهروندان، معتمدین و سران طوایف بلوچ هشدار داده بود که وارد بازی و سیاست های حکومت جمهوری اسلامی جهت ایجاد اختلاف و درگیری بین یکدیگر نشوند؛ چرا که در صورت تبدیل شدن به مهره سوخته، توسط خود حاکمیت تخریب و ترور خواهند شد