یکشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۴ برابر با ۱۳ آوریل ۲۰۲۵ میلادی
در سیستان و بلوچستان، جایی که مردم به سختی از آب‌های گندیده هوتگ‌ها برای نوشیدن استفاده می‌کنند و کودکانشان در گودال‌های گل‌آلود به دلیل گاندو و بیماری جان می‌دهند، آیت‌الله مصطفی محامی، نماینده ولی فقیه در این منطقه، روایت دیگری از وضعیت می‌سازد. روایتی که بیشتر به یک تطهیر سیاسی شباهت دارد تا ابراز دلسوزی برای مردم بلوچ.
در حالی که غارت منابع طبیعی بلوچستان در بالاترین سطح خود قرار دارد، محامی به جای ارائه یک دیدگاه واقع‌بینانه، تلاش می‌کند با روایت‌سازی‌های غیرواقعی و سیاسی، این جنایات را توجیه کند. این مسئله به وضوح نشان می‌دهد که او نه تنها دغدغه‌ای برای بهبود وضعیت مردم بلوچ ندارد، بلکه در تلاش است تا از طریق اقدامات خود، تصویری جعلی و فریبنده از وضعیت اقتصادی و اجتماعی این سرزمین خلق کند.
به گفته فعالان اجتماعی، آیت‌الله محامی که قدرت خود را از رهبر جمهوری اسلامی، آیت‌الله خامنه‌ای دریافت کرده، نقش کلیدی در گسترش بی‌عدالتی‌ها در بلوچستان ایفا می‌کند. او که در جایگاه نماینده ولی فقیه قرار دارد، به جای آنکه به معضلات اصلی مردم بلوچستان بپردازد، همچنان به حفظ منافع نهادهای قدرت در این منطقه ادامه می‌دهد.
با وجود فقدان امکانات پایه‌ای مانند آب شرب، بهداشت و آموزش در بلوچستان، او به جای جلب توجه به این مشکلات اساسی، از طرح‌هایی صحبت می‌کند که در حقیقت هیچ نیازی به آن‌ها در میان مردم بومی وجود ندارد. هیچ بلوچ واقعی، در شرایط کنونی، خواهان طرح‌هایی نیست که تنها در خدمت افزایش سلطه و غارت منابع خود قرار گیرد.
مردم بلوچستان سال‌هاست که با فقدان عدالت اجتماعی و اقتصادی دست به گریبانند و آیت‌الله محامی به عنوان نماینده ولی فقیه نه تنها به مشکلات آن‌ها پاسخ نداده، بلکه به‌طور ضمنی به تداوم این وضعیت کمک می‌کند.
این روایت‌ها و روایت‌سازی‌ها به وضوح نشان می‌دهد که محامی همچنان در تلاش است تا جلوی آگاهی‌رسانی درست در مورد وضعیت بلوچستان را بگیرد و با تطهیر قدرت حاکم، راه را برای ادامه این جنایات هموار کند.