بَنگلان، نگینیست بر سینهی مَکُران زمین و بلوچستان؛ سرزمینی که آفتاب در آن با مهربانی میتابد و دریا همدم روز و شبهایش است. بندری که قدمت آن در دل تاریخِ جنوب ریشه دارد و موجهای دریای مکران، نجواگر رازهای دیرینهاش هستند. جاسک، با نخلهای سربلند، صیادان دلیر، و مردمانی نجیب و پرتلاش، روحِ جنوب را در خود دارد
اینجا، شرقترین نقطهی کرانههای امید است؛ جایی که زمین و دریا به زبان بلوچی با هم گفتوگو میکنند. قلب تپندهی مکران، نه فقط بهدلیل موقعیت راهبردی و زیباییهای طبیعیاش، بلکه بهخاطر فرهنگ زنده و اصیلش، شایستهی توجه و احترام است. بنگلان، فراتر از یک نام، نشانهی زندگیست؛ زندگیای که با دریا، خاک، و افتخار درآمیخته است