یکشنبه ۳۱ فروردین ۱۴۰۴ / ۲۰ آوریل ۲۰۲۵
در رخدادی کمنظیر و امیدبخش، دو طایفهی ریگی شنبهزهی و براهویی زیرکاری پس از ماهها اختلاف، با همت و تدبیر بزرگان خود به مصالحه و آشتی پایدار دست یافتند؛ اتفاقی که میتواند الگویی سازنده برای توسعه صلح و همبستگی در استان بلوچستان باشد.
روند این آشتی با نقشآفرینی و تلاش مداوم چهرههایی چون مولوی عبدالهادی شنبهزهی، حاجی سعادت شنبهزهی، حاجی حمزه شنبهزهی، حاجی تقیخان براهویی، حاجی رسول براهویی و حاجی امانالله براهویی شکل گرفت. آنان با تأکید بر گفتوگو، احترام متقابل و خرد جمعی، زمینهی رفع کدورتها و بازگشت آرامش را فراهم کردند.
این آشتی نهتنها به اختلافات میان دو طایفه پایان داد، بلکه فضا را برای همکاریهای عمرانی، کشاورزی و تقویت انسجام اجتماعی در منطقه مهیا ساخت. تعهد به منافع جمعی، گذشت از دلخوریهای گذشته و تکیه بر فرهنگ اصیل صلحطلبی بلوچ، از ویژگیهای برجسته این مصالحه تاریخی است.
تحلیلگران اجتماعی معتقدند که چنین حرکتهایی در دل مناطق محروم و روستاهای دورافتاده بلوچستان، میتواند بهعنوان الگوی موفقی در مدیریت اختلافات قومی و طایفهای مطرح شود؛ الگویی که با جایگزینی کینه با همدلی، نهتنها امنیت، بلکه زمینههای توسعه پایدار را نیز فراهم میکند.
اکنون نگاهها به این الگو دوخته شده و امید آن میرود که تجربه طایفههای ریگی شنبهزهی و براهویی زیرکاری، مسیر گفتوگو و همزیستی مسالمتآمیز را در سراسر بلوچستان تقویت کند.